Na samym szczycie pogardy

Gdy wchodzisz na sam szczyt wieżowca, widzisz świat w mikroskali. Ludzie przypominają małe mróweczki biegnące za pożywieniem, samochody to tylko rozmyte  światła... Ty między wszystkim, czujesz się jak Bóg. Problem pojawia się, gdy wcale nie musisz wchodzić na ostatnie piętro bloku, by w taki sposób postrzegać otaczającą rzeczywistość, a przede wszystkim ludzi wokół.

Fantastycznie, że udało Ci się zdobyć wymarzoną pracę. Również wspaniale, że ukończyłeś studia na wysokim poziomie i możesz tytułować się doktorem. Gratuluję, że jesteś elokwentnym poliglotą i naraz możesz mówić w paru językach. Cieszę się, że układa Ci się w małżeństwie i planujesz podróż w najpiękniejsze zakamarki Kraju Kwitnącej Wiśni. Jesteś kobietą z tytułem miss, umiesz grać na wielu instrumentach, a może jesteś oszałamiającym mężczyzną z wyglądem Brada Pitta? Jakikolwiek jesteś i cokolwiek robisz - tak jak inni masz dwie ręce, serce i prawo do głosu. Jesteś po prostu człowiekiem. Nic mniej, nic więcej.

Żadna zasługa w życiu nie zobowiązuje Cię do tego, aby gardzić ludźmi, którzy nie zrobili Ci krzywdy. Nie ma żadnych racjonalnych argumentów, które usprawiedliwają Twoją bezczelność, brak empatii i obojętność. Mijasz z pogardą człowieka, który wygląda niechlujnie i właśnie upadł na ziemie? No cóż, przecież to uliczny menel i najsławniejszy z bezdomnych. Widzisz dziewczynę, która mimo swojej dziecinnej twarzy, prowadzi przed sobą wózek? Na pewno oddała się za pieniądze i teraz musi wychowywać samotnie dziecko... (wersja prawdziwa - na pewno się puściła za hajs, to niech teraz wychowuje bachora...). A co ze starszymi ludzmi? Dlaczego nie siedzą w domu, a przeszkadzają w sprawnym ruchu na drodze/w autobusie/sklepie? Patrzysz na nich z góry, bo są gorsi od Ciebie? Widzisz ich na samym dnie, na końcu układu pokarmowego?

Ile razy zostaliśmy niesprawiedliwie potraktowani z powodu złej oceny? Ludzie myślą, że pięniedzmi można załatwić wszystko. Traktują z góry sprzedawców, kelnerów i wszystkich innych, którzy czują, że są od nich gorsi. W najekstramalniejszych przypadkach obrażając innych, sami odczuwamy satysfakcje. W końcu ktoś poczuł się równie podle, jak my w środku. Zamiast uśmiechu obdarowujemy się pogardą. Po co mam witać się, gdy wchodzę do sklepu? Przecież nie przychodzę do znajomych. Po co kulturalnie i z szacunkiem odnosić się do kelnerów? Przecież za coś mu płacą, musi znosić moje humorki. Płacę, wymagam.

Ku rozczarowaniu nie świadczy to o nikogo potędze, a o słabości i zwykłym chamstwie. Nie sztuką jest zmierzyć się ze słabszym i pokazać, gdzie jego miejsce. To, że ktoś ma mniej zer na koncie nie znaczy, że nie potrafi kochać. To, że ktoś w danym momencie popełnia błędy, nie znaczy że jest złym człowiekiem. To, że ktoś nie studiuje na piętnastu kierunkach, nie znaczy, że nie ma wiedzy i inteligencji. Najważniejsze, aby czuć się dobrze w swoim ja. Bo jeśli nic-nie-robienie sprawia komuś przyjemność, to przestaje być nic-nie-robienie.

Każdy ma swoje racje, ambicje oraz poglądy. Jeśli masz obok siebie kogoś z kim możesz szczerze porozmawiać mimo, że tak często róznią się Wasze myśli - doceniaj, nie oceniaj. Spójrz trochę szerzej, nie patrz z góry. Nie gardź ludzmi tylko dlatego, że się z nimi nie zgadzasz. Nie jesteś przecież nieomylny, nie jesteś najmądrzejszy, nie jesteś najpiękniejszy. Jesteś sobą i to czyni Cię wyjątkowym - tak jak każdego innego.

Dawka samokrytycznego myślenia i samodyscypliny w zachwycie jeszcze nikogo nie zabiła. Pomóż temu człowiekowi, który z wyglądu przypomina bezdomnego. Czy nie wiesz, że możesz uratować mu życie? Może ta dziewczyna z dzieckiem, zaznała w życiu wiele krzywdy, a dziecko które nosiła przy sercu jest jedynym dobrem jakie dostała. Myślsz o kimś żle i życzysz mu jak najgorzej? Pamietaj, że i Ciebie może to spotkać. Masz bliską osobę, ale patrzysz na nią z pogardą? Masz przyjaciela i wymieniasz go na inny model, bo nie spasował Ci w danej kwestii? Pamiętaj, że wszystko wraca. Jeśli nie wierzysz w karmę, polecam przeczytanie książki albo obejrzenie filmu o tym samym tytule - "Atlas chmur" 

A jeśli jesteś już na samym szczycie i patrzysz z góry na ludzi, nie zapominaj, że to ich będziesz mijać, gdy będziesz spadać w dół.

"Ostrzeżenie egzystencjalistyczne"

Uwaga!
Jeżeli ktoś powie ci,
że życie piękne jest, 
a mówiąc to, wzruszon bardzo, 
na pograniczu drżenia głosu, 
to zaopiekuj się nim, 
      bo on chyba, kurwa, przybył z kosmosu.
~ Andrzej Poniedzielski

Martyna.